ทุกอย่างมันต้องมีกฎของมันเสมอ ไม่ว่าจะเป็นความรัก ทฤษฎีต่างๆ และกฎของการแอบรักก็เช่นกัน
การที่คุณจะรักใครสักคน คุณต้องพยายามแค่ไหนกว่าจะได้ใจเขามาครอบครอง
คุณเชื่อไหมว่าผมใช้ความพยายามแค่ไหนก็ไม่เคยได้ใจเขาสักที
แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันโคตรรู้สึกดี
อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมได้รู้จักกับความรักมากขึ้น
กระแสไฟฟ้าในวงจรจะมีค่าเพิ่มขึ้นก็ต่อเมื่อแหล่งจ่ายไฟมีค่าคงที่ ก็เหมือนทุกความสุขที่ผมมี คือการมองที่ที่ ตรงนั้นที่เดิมๆ มองซ้ำๆ มันยังคงอยู่ในที่ที่นั่นเขาอยู่ตรงนั้นทุกครั้งที่ผมมองไป
ผมได้แค่แอบรัก แอบมอง
และวันหนึ่งผมอาจจะเดินออกมาเอง
ถ้าถึงจุดที่ไม่สามารถที่จะเดินวนเวียนอยู่ในช่วงเวลาชีวิตของเขาได้ วันนั้นผมคงเข้มแข็งพอ....
นิยายเรื่องนี้ถูกจัดทำความจากความคิดจินตนาการของผู้เขียน โดยไม่ได้อ้างอิงหรือพาดพิงถึงผู้ใด ชื่อตัวละคร บุคคล สถานที่ ตำแหน่ง และเหตุการณ์ ทั้งหมดไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กัน เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่แต่งขึ้นเพื่อความสนุกเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนนามปากกา “ปารารินทร์” ห้ามคัดลอกหรือนำไปดัดแปลงใดๆ อันเกิดให้ผู้อื่นเสื่อมเสีย
นิยายเรื่อง กฎของโอห์ม ถูกแต่งขึ้นเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2565
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น